Koolhydraatarme recepten tegen ADHD?

Suikers kunnen ADHD veroorzaken. Betekent dit dat je met koolhydraatarme gerechten aanstuurt op een afname van ADHD? Bij koolhydraatarme gerechten nuttig je namelijk geen suikers, maar vervangende zoetstoffen zoals stevia.

ADHD

Van de kinderen onder de 16 jaar lijdt naar schatting 3 tot 5 procent aan ADHD. Die kinderen zouden een stuk rustiger worden met een speciaal dieet zonder additieven en suiker. Werkt dat dieet echt? Zo’n 5 procent van alle basisscholieren slikt ritalin tegen ADHD; bij jongens tussen de elf en de dertien is het zelfs een op de tien. Ritalin is een soort peppil. Geen wonder dat er veel interesse is in diëten tegen ADHD; je zet je kind liever op dieet dan hem jarenlang peppillen te geven.

Dieet tegen ADHD

De dieetbehandeling van ADHD begon veertig jaar geleden met het uitbannen van suikers, conserveermiddelen en kleurstoffen. Als een kind die niet meer kreeg, leek het rustiger te worden. Maar kwam dat door wat er in het eten zat of door wat het kind en de ouders geloofden? Gedrag zit in de hersenen en is erg beïnvloedbaar. Vergelijk het met pijn. Als je kind een gat in de knie valt en je geeft er op een overtuigende manier een kusje op, dan wordt er in zijn hersenen een natuurlijk soort morfine gevormd en doet het echt minder pijn. Je kunt dat suggestie noemen ofeen placeboeffect, maar het werkt wel. Zo’n placeboeffect zou ook gespeeld kunnen hebben bij een grote Nederlandse studie naar het zogeheten RED-dieet voor ADHD. De kinderen wisten wanneer ze op dieet waren, want dan kregen ze alleen maar rijstwafels, peren en groenten. Dat hielp enorm, ze werden rustiger en luisterden beter. Was dat allemaal suggestie? Dat hoeft niet, maar voorlopig bewijst dit onderzoek niet dat het RE Ddieet werkt. Zo’n dieet kan werken dankzij suggestie bij het kind, plus veranderd gedrag van ouders en docenten die vurig hopen dat het werkt. Om aan te tonen dat het effect echt veroorzaakt wordt door iets in het eten, moet het kind twee verschillende diëten krijgen.

Effecten

Die diëten moeten er hetzelfde uitzien en smaken, maar het ene dieet bevat suiker of kleurstof en het andere niet. Niemand mag weten wat waarin zit, want anders kan zo iemand onbewust signalen aan het kind afgeven. Suiker blijkt bij zulk dubbelblind onderzoek niets te doen. Niet dat suiker goed is voor kinderen, maar hyperactiefworden ze er niet van. Kleurstoffen lijken bij sommige kinderen wel een beetje effect te hebben, maar niet veel. Ook een grote studie uit Southampton in Engeland uit 2007 leverde geen duidelijk antwoord. In die studie kregen 300 kinderen om de week een ander soort limonade, de ene keer met kleurstoffen en de andere keer zonder. Niemand wist wanneer er kleurstof in de limonade zat en wanneer niet, en je kon het ook niet zien of proeven. Ouders, leerkrachten en onderzoekers schreven wekelijks van elk kind op hoe hyperactief het leek en daaruit werd een totaalscore samengesteld. Die hyperactiviteitscore bleek hoger te liggen in de weken mét kleurstoffen dan in de weken zonder. Het Europees Parlement eiste meteen dat er een waarschuwing zou komen op dranken en levensmiddelen waar de betreffende kleurstoffen in zaten, maar de experts van de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFsA) hadden hun twijfels. Die experts zitten er niet vaak naast en ze zijn ook niet bang om de industrie op de tenen te trappen, dus hun mening telt voor mij zwaarder dan die van de parlementariërs. Zelf zie ik als belangrijk bezwaar dat in die studie uit Southampton AD H D op heel veel verschillende manieren werd gemeten. Als je selectief in die metingen gaat shoppen, kun je altijd een meting vinden die een bepaalde kant op wijst. Daarom horen onderzoekers van tevoren precies aan te geven welke meting of combinatie van metingen ze beschouwen als bepalend voor het succes van de behandeling. Dat hadden de onderzoekers uit Southampton nagelaten. Ze kunnen dus de ongunstige effecten van kleurstoffen selectief hebben benadrukt door de manier waarop ze ADHD definieerden. Onderzoekers zijn ook maar mensen, en sommige onderzoekers hebben er veel voor over om hun favoriete theorie te bewijzen — ook als hun dat geen geld oplevert. Een ander bezwaar tegen de conclusie is dat de effecten van kleurstoffen gemiddeld klein waren. Als een hyperactief kind eerst een week lang iedere dag een ons gekleurde snoepjes eet en daarna een week lang niet, wordt hij volgens het Engelse onderzoek maar een klein beetje minder hyperactief. Hyperactiviteit komt dus grotendeels van iets anders dan kleurstoffen. Toch is het niet helemaal onzin om je kind deze kleurstoffen niet te geven. In de eerste plaats gaat onderzoek altijd over gemiddelden. Er zijn aanwijzingen dat een klein aantal kinderen wel baat heeft bij eliminatie van kleurstoffen; wat als dat nou net jouw kind is? In de tweede plaats zitten die kleurstoffen vooral in snoep en frisdrank. Als je je kind minder snoep en frisdrank geeft, is dat prima. Maar verwacht niet dat hij er rustiger van wordt, want ADHD wordt zelden of nooit veroorzaakt door suiker of kleurstoffen.

Lees ook deze recepten:

Kruidige kikkererwten met spinazie

Gemarineerde tonijnsteaks